Als je een relatie hebt, is de grote vraag: ga je wel of niet samen fietsen? Fiets je liever samen, met het risico ruzie te krijgen over wiens beurt het was om de afwas te doen, net als je bezig bent met een steile beklimming? Of ga je er liever zo nu en dan alleen op uit? Anke is Awesome vertelt wat ze vindt van #couplegoals en hoe je een goede balans houdt tussen endorfine en emoties terwijl je geniet op de fiets.
In een vorig leven ging ik weleens mountainbiken met mijn toenmalige vriend. Of nou ja, ik was vooral bezig met kijken hoe hij in de verte verdween. Ik weet niet wat erger was: mijn woede wanneer hij na een poosje terugkwam om te vragen of alles goed ging – een retorische vraag, gezien de hoeveelheid hoogtemeters die hij altijd in elke route stopte - om vervolgens weer hard bij me weg te fietsen. Of dat ik het klassieke voorbeeld was geworden van iemand die door haar partner was overgehaald om een hobby te proberen die gewoon niet haar ding was.
Ik moet trouwens niet vergeten te vermelden dat het echt een lieve jongen was. Onze relatie was geweldig... tot het moment dat zijn fiets in beeld kwam. Fietsen is niet alleen een manier om te onthullen hoe fit je bent, het zorgt er ook voor dat ons ware zelf zichtbaar wordt.
Het is de schuld van de sterkste
Omdat ik de zwakste schakel was van ons twee, trok hij eigenlijk altijd aan het kortste eind. Het was alsof er een direct verband bestond tussen zijn sterke kuiten en zijn ongelijk in onze discussies. Dat geldt ook voor een vriend van mij, een voormalig profwielrenner die altijd enorm oppast dat zijn achterwiel geen millimeter te ver van zijn geliefde afwijkt. Ook legt hij vaak ongevraagd voorzichtig zijn hand op haar bezwete rug om haar bergopwaarts een klein duwtje in de rug te geven. Hoe goed hij zijn best ook doet, vroeg of laat ontstaat er een discussie over de lengte van de rit (die is altijd te lang), de afstand tussen hun wielen (die is altijd te groot) en hun gemiddelde snelheid (die is altijd te hoog).
Uitzonderingen bevestigen de regel
Het zal misschien niet als een verrassing komen: vooral mannen krijgen de schuld op de fiets. Ik ben daarom blij dat ik ook een paar voorbeelden heb van vrouwen die moeten leven met het feit dat ze sneller zijn dan hun partner. Of, zoals een mannelijke collega van mij het samenvatte: 'Natuurlijk is het ook wel positief als het onderwerp van discussie niet is óf je gaat fietsen, maar of ze misschien ook "maar" vier uur wil doen in plaats van zeven.'
In een ander voorbeeld moest een vriend zijn partner op weg naar huis van vakantie uitleggen waarom zijn gebroken schouder en het risico zijn rijbewijs kwijt te raken de reden waren dat hij haar niet van de top van de Großglockner kon ophalen, dus nee, haar honger naar hoogtemeters zou nog een dagje moeten wachten.
Het lijkt erop dat beide geslachten hun behoefte aan endorfine weleens boven de emoties van hun geliefden plaatsen.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind fietsdates altijd een goed idee. Ik herinner me nog een ochtend in december – het was maar liefst 6 graden Celsius – toen ik samen met mijn date aan de eerste klim begon. Terwijl hij aan zichzelf (of aan mij?) probeerde te bewijzen dat hij me achter zich kon laten, liet ik hem op mijn beurt zien hoe langzaam ik kon fietsen, wetende dat zowel hij als zijn ego bibberend aan de top op me stonden te wachten. Op dit soort momenten helpt een fietsrit je voorkomen dat je kostbare tijd verspilt aan een tweede of derde date.
De pragmatici
Deze mensen hebben een totaal andere kijk op de situatie. Zij begrijpen namelijk dat je niet alles wat je doet hoeft te delen met je partner. Net zoals dat mensen die snurken in aparte slaapkamers slapen, brengen deze mensen hun vrije tijd apart van elkaar door. Maar ook bij hen gaat het niet allemaal van een leien dakje: net als bij elke fietstocht hebben ook zij hun ups en downs. De niet-fietser weet dat hij of zij in theorie op nummer één staat, boven de fiets. Maar dat maakt niet dat ze minder jaloers zijn op de fiets of fietskleding ineens aantrekkelijk gaan vinden.
De uitzonderingen
Laten we er hoop uit putten dat er stellen zijn die samen een gezellig fietsritje kunnen maken. En zelfs ultra-afstandsraces kunnen uitrijden zonder hun partner te verstikken met hun bivakzak.
Nadat een vriendin samen met haar vriend haar eerste ultra had gedaan, vertelde ze me: “Als je samen 2.700 km met 50.000 hoogtemeters gaat rijden, dan is het heel handig als je elkaars humeur kunt lezen.” Je kunt je voorstellen hoe hun huwelijksreis eruit zal zien.
De redacteur van een Duits fietstijdschrift heeft ook een manier gevonden waarop hij en zijn vrouw samen kunnen fietsen: ze hebben een zeer high-end racefietstandem aangeschaft waardoor ze eindelijk op dezelfde snelheid kunnen fietsen.
De basisregels
Of je nu op een rustig tempo fietst of PR's wilt rijden, de basis voor samen fietsen blijft hetzelfde:
- De snellere kan langzamer gaan, maar de langzame kan niet sneller gaan.
- Een discussie over de afstand of snelheid van een rit gaat in de meeste gevallen niet over de fietsrit zelf. Of überhaupt over fietsen.
- Dat je niet dezelfde hobby's hebt, betekent niet dat je relatie zal mislukken.
- Dat je dezelfde hobby's hebt, betekent niet dat jullie relatie beter is.
- Dat je gaat fietsen betekent niet dat je ervoor kiest om geen tijd met je partner door te brengen.
- Fietsvrienden zijn niet automatisch relatiemateriaal.
- Niet--fietsvrienden zijn ook niet automatisch niet geschikt relatiemateriaal.
Eind goed al goed
Er is een bekende internetmeme waarop twee paar intiem in elkaar verstrengelde benen te zien zijn die onder een dekbed uitsteken en zichtbare fietslijntjes hebben. De meeste fietsliefhebbers zouden dit plaatje waarschijnlijk omschrijven als #couplegoals. Maar wat hier eigenlijk ontbreekt, is welke invloed het fietsen heeft op hun dynamiek.
Een potentiële wrijving die alleen een specifieke hoeveelheid emotionele chamoiscrème kan verzachten. Maar of je nu sneller rijdt als je alleen fietst, of langzamer als je samen gaat, en of je favoriete fietsgenoot nu twee benen of vier poten heeft; een fiets is een extra persoon in je relatie. Het is aan jou of je met zo'n liefdesdriehoek kunt omgaan.